Reisverslag Australie
Door: Fiena
Blijf op de hoogte en volg Rob en Fiena
05 November 2014 | Australië, Geraldton
Dinsdag 21 oktober Caversham - Hyden
Voor vandaag stond er een rit op het programma naar Hyden.
Er was op die rit volgens het routeboek niet zoveel te zien, en Olga stelde voor haar broer Fred die hier in de buurt woont te vragen of hij iets wist.
Er zou iets zijn met houten pijpleidingen voor water, iets voor Rob dus.
Dat werd het Cunderdin Museum, we hadden daar afgesproken met Fred.
Het was inderdaad een leuk streekmuseum, met heel veel oude gebruiksvoorwerpen en landbouwwerktuigen.
Een stuk van een houten pijpleiding was er ook te zien, de binnenkant was met cement "bekleed".
In de streek waar we nu zitten is in 1968 een aardbeving geweest. In het museum hadden ze een aardbeving-simulator gemaakt. We konden in een huisje gaan zitten en de film over de aardbeving bekijken en af en toe schudde alles en piepte en kraakte om ons heen. Een rare gewaarwording was dat.
Voor we naar het museum gingen hebben we eerst boodschappen gedaan, er was een grote super in de buurt. Rob heeft ook zijn aandeel gehad in de aankopen, hij heeft pepernoten en een Christmaspudding in het karretje gedaan.
Verder gereden richting camping in Hyden gereden via Quatrading, Corrigin en Kondinin.
We zitten hier op loopafstand van de bekende Wave Rock, waar we dus morgen
naar toe gaan. Vooral in de ochtend kan je daar heel mooie foto's maken.
Er zijn ook andere wandelingen uitgezet, dus kunnen we ons hier morgen wel vermaken. Het is goed dat we 2 nachten op deze camping blijven.
Het is hier best fris nu (het is 9 uur s'avonds), het is ook al om half 7 donker.
Voor ons verschuift de dag in Australië, we staan om zes uur op en gaan om uiterlijk om tien uur naar bed, zo heb je het meest aan je dag.
Vanavond heb ik ook weer een aantal verslagen naar Peter kunnen sturen, er is hier prima internet, en nog gratis ook. Gewoon buiten op je stoeltje naast de camper mailtjes lezen en de krant downloaden. Wel fijn, want onderweg hadden we vaak helemaal geen of heel zwak internet.
Woensdag 22 oktober Hyden
Vanochtend "uitgeslapen" tot 7 uur, we hoefden vandaag niet te verkassen.
Na het ontbijt het wandelpad naar de Wave Rock opgegaan.
Eerst foto's gemaakt van de rots, dat gaan we vanavond nog een keer doen want dan is de zon weg.
Nog een eind verder gewandeld en een mooi uitzicht op de omgeving gehad.
Bij de camper koffie gedronken en het programma voor vanmiddag vastgesteld en een was gedraaid. Die was met de wind en de zon zo droog aan 1 van de grote droogmolens die op de camping staan.
Internet deed het prima, dus mailtjes gelezen en maar eens een krant gedownload.
Een broodje gegeten en daarna naar Mulla's Cave gereden, 18 km verderop.
Foto's gemaakt van handafdrukken van aboriginals in de grot en daarna een wandeling gemaakt, de Gnamma-trail. Het was toen al aardig broeierig.
Terug op de camping heeft Rob via Facetime contact gehad Peter en Jesse. Jammer dat het geluid zo slecht was.
Het werd ineens heel donker en we kregen dus een flinke regen- en onweersbui over de camping. Het friste wel lekker op, maar ons plan om nog een wandeling bij de Rock Wave te maken viel letterlijk in het water.
Dus toen het weer droog wan een pilsje en een glas witte wijn genomen en dat weer lekker buiten genuttigd.
Iedereen ging koken, en uiteindelijk hebben we weer met elkaar gegeten, de barbeque van Henk en Olga lag vol met vlees van de beide Henken.
Afgewassen, foto's op de Ipad gezet en de route voor morgen bekeken.
We hebben al heel wat foto's gemaakt, er zitten hele mooie bij.
Het onweer bleef nog lang na pruttelen, wat vooral heel veel mooie lichtflitsen opleverde.
Straks weer lekker slapen, morgen hoeven we niet zo vroeg op, we hoeven "maar" 195 km te rijden.
Donderdag 23 oktober Hyden - Ravensthorpe
Een beetje uitgeslapen ( wel tot half zeven), ontbeten, de boel weer rijklaar gemaakt.
Rob heeft nog wat foto's gemaakt van de Wave Rock en vol bewondering staan kijken naar een enorme caravan die vlak bij ons stond. Zo'n luxe ding had hij nog nooit van dichtbij gezien. Van dit type schijnen er maar 16 in Australië rond te rijden.
Daarna op weg gegaan naar Ravensthorpe voor de volgende overnachting.
Een vrij vlakke rit, over alweer heel lange wegen. Het decor was wel anders, we gingen nu langs enorm uitgestrekte korenvelden.
In het dorp bij het boodschappen doen kwamen we Henk en Olga tegen in de supermarkt en even laten zagen we ook Henk en Rieneke. Die waren al bij de camping geweest en vertelden ons dat we pas na 2 uur op de camping terecht konden.
Dus zijn we doorgereden naar Hopetoun, 50 km. verderop, aan de oceaan
Daar op de pier een broodje gegeten. Veel was er verder niet te zien, de boten konden niet dichtbij de kust komen.
Toen we wel op de camping mochten, bleek er verwarring over de reservering.
Maar, werd er gezegd, er is plaats zat dus ga maar ergens staan.
Een glaasje wijn gedronken, lekker gegeten en nu zijn we aan het kijken naar het programma voor morgen. We hebben bijna 300 km te gaan naar Albany en als we onderweg ook nog wat willen zien, willen we niet te laat vertrekken.
Het is nu 8 uur en pikdonker op de camping, dus dat wordt weer vroeg slapen.
Vrijdag 24 oktober Ravensthorpe - Albany
Tegen 8 uur in de camper gestapt voor de rit naar Albany.
Er was zoals gewoonlijk heel weinig verkeer op de weg, dus na het tanken in het dorp konden we flink opschieten. Er viel niet zoveel te zien, maar het was beslist
geen eentonige rit.
We hebben koffie gedronken in het Boxwood Hill Roadhouse, waar ze niet alleen lekkere koffie maar ook veel mooie dingen hadden. Rob kon zijn hart ophalen, er stond een prachtige houten tafel met daarbij mooie stoelen.
De weg vervolgd, en tegen 2 uur waren we in Albany.
Camper geparkeerd en naar het Tourist Office gegaan. Daar hadden ze een duidelijke plattegrond van de stad en de omgeving. Er werd keurig op aangegeven waar het de moeite waard was om te gaan kijken.
Een van de eerste winkels die we tegenkwamen was een Pandora Shop, en daar kreeg ik 2 bedels, de ene met een koala en de andere met een kangoeroe. Mooie souvenirs.
Omdat Rob had gezien dat er een Wood Works Galary was, zijn we daar uiteraard ook heen geweest. Wat een mooie dingen hebben ze daar, het ene voorwerp was nog mooier dan het andere.
We hebben een fotolijst gekocht van jarrah-hout, voor een mooie foto van deze reis en een "lemon crusher".
Op onze route van zondag gaan we nog bij een grotere versie van deze winkel langs. Rob hoopt daar wat stukjes hout te kunnen scoren.
De derde aanwinst was een olifant met een kleintje, we proberen altijd een olifantje als souvenir te kopen en dat is dus ook weer gelukt.
Op de camping weer met de hele groep een wijntje gedronken en verteld wat we vandaag hebben gedaan.
Daarna was het te koud om buiten te eten, dus nu zitten we binnen met de kachel aan.
Zaterdag 25 oktober Albany
Vandaag een dag ter vrije besteding en dat hebben we ook uitgebreid gedaan.
Na het ontbijt om half negen in de camper gestapt en richting Torndirrup National Park gereden.
Na een mooie rit was de eerste stop bij een vuurtoren die aan een klein weggetje lag. Foto's gemaakt en 2 Franse jongens voorzien van een fles water.
Vervolgens naar The Gap Road, waar aan het eind The Gap en de Natural Bridge te bewonderen waren.
The Gap is een gat tussen de rotsen, waar het water met veel kracht in stroomt, wat mooie foto's oplevert. The Bridge was een rotsformatie die, de naam zegt het al, op een brug lijkt, ook goed voor mooie foto's.
Daarna zijn we naar Whaleworld, het walvis-museum gereden, waar de geschiedenis van de walvisvaart in Albany wordt getoond, een soort buitenmuseum. Er ging een gids mee die ons en de rest van de bezoekers in een rap tempo en in voor ons bijna onverstaanbaar Engels door de "walvisfabriek" heen leidde.
Verder werden er wat filmpjes vertoond over de walvisvaart.
Toen we naar buiten kwamen, regende het en was het frisjes.
In de camper een broodje gegeten en toen het weer droog was zijn we verder gegaan met onze toer.
Het volgende punt was Story Hill, waar we een kleine wandeling hebben gemaakt. Lekker weer was anders, dus gauw de camper weer in.
Ook bij Story Hill waren weer Japanners, het valt ons elke keer weer op hoe luidruchtig die gasten zijn.
Daarna een stuk naar het noorden gereden, naar Emu Point.
Daar wat op het strand gelopen, maar echt lekker weer daarvoor was het niet.
Het laatste voor vandaag was Mt. Clarence waar een Memorial is voor soldaten van het ANZAC (Australian New Zeeland Army Corporation, die in de beide wereldoorlogen zijn omgekomen.
Daar was ook een uitzichtpunt over Albany, maar het was niet zo helder, dus het uitzicht viel een beetje tegen.
Vandaag was voor de derde keer de accu van het kleine fototoestel leeg, dat wordt behoorlijk irritant.
Lekker pasta gegeten, foto's op de Ipad gezet, verslag gemaakt en straks weer lekker slapen.
Zondag 26 oktober Albany - Walpole
Vanochtend wilde Rob graag naar Wood Works, op de route naar Walpole.
Het bleek dat ze daar pas om tien uur open gingen, dus zijn we eerst 17 km verderop naar Denmark gereden om daar alvast wat informatie te halen bij het Visitor Center.
Dat bleek een gouden greep, want naast het Visitor Center bleek een soort club van
houtdraaiers te zitten, en uiteraard zijn we daar gaan kijken. We konden daar gewoon rondkijken en een aardige meneer vertelde over wat ze daar maakten. Allemaal prachtige dingen, van allerlei verschillende houtsoorten. Rob wilde graag iets kopen en dat is prima gelukt. Een schaaltje met deksel van sqeeoakhout en een heel bijzonder schaaltje waarvan de blauwe bovenkant bij de boom de onderkant is.
Iemand was ook nog bezig met een houten omhulsel voor een drinkbekers, die wordt nagestuurd als hij klaar is.
Ook kregen we zakjes zaagsel mee die naar kamfer ruiken.
We hoefden niet meer terug te rijden naar Wood Works, Rob was dik tevreden met zijn buit.
Daarna de afslag naar William Bay genomen en daar wat rond gekeken en mooie foto's gemaakt. Het was frisjes en een beetje nevelig
Hier zagen we ook voor de eerste keer een slang, waar al voor werd gewaarschuwd. Ze blijken nl. giftig te zijn.
Verder gereden naar de Valley of Giants omdat de Tree Top Walk te doen, een soort boomkroonpad. Dit pad ligt op 40 meter hoogte en is 600 meter lang. Erg mooi om te doen. Daar ontmoetten we eerst Henk en Olga en later ook nog Henk en Rieneke.
Daarna de wandeling The Ancient Empires gelopen, door bossen met gigantische bomen. Onderweg veel foto's gemaakt.
We wilden nog een wandeling naar een heel hoge Tingle Tree maken, maar de afslag was nergens te vinden, dus doorgereden naar de camping in Walpole.
Een rustige camping vlakbij het strand.
Maandag 27 oktober Walpole - Pemberton
Vandaag lekker weer een korte route, zodat we onderweg veel konden stoppen om dingen te zien en wat te wandelen.
De ochtend begon met een spiegel die volgens mij niet goed meer werkte, maar het bleek dat ik in de deur van de wc stond te kijken en aan de spiegel hing een afvalzakje. Niet helemaal uitgeslapen na een koude nacht?
De eerste stop was in Walpole bij het Visitor Center, om nog wat informatie voor vandaag te halen. Ook gevraagd hoe het nou precies zit met het rijden op de zgn. unsealed roads (niet geasfalteerde wegen).
Via de North Walpole Road naar Swarbrick gereden, een mooi informatiecentrum in the middle of nowhere. Heel mooi aangelegd en een verrassend decor voor leuke foto's.
Het volgende doel waren de Fernhook Falls, en daarvoor moesten we toch echt over gravel rijden. Toch wel een aparte ervaring, Rob vond het helemaal geweldig.
De watervallen vielen mij een beetje tegen, ik had een heel andere voorstelling in mijn hoofd. Stom natuurlijk.
Terug op de Highway via Shannon richting Northcliff gegaan.
Doorgereden helemaal naar de zuidkust, Windy Harbour aan de Southern Ocean, in het d'Entrecasteaux National Park.
Mooie vergezichten over het water en landinwaarts. Het was daar best wel koud en de zon liet verstek gaan. Dat was jammer voor de foto's (en voor ons).
Dezelfde weg weer terug, en naar de camping gegaan.
Onderweg hebben we dan eindelijk levende kangoeroes van dichtbij gezien.
Er zaten en sprongen er een stuk of 10 in een veldje langs de weg. Gelukkig konden we stoppen en de camper aan de kant zetten om foto"s te maken.
Het ziet er op deze camping leuk uit. Toen we aankwamen waren alle anderen er al, en Olga maakte foto's van Henk die een papegaai op zijn hoofd had zitten. Die beesten zijn zo brutaal als wat, ze pikken de koekjes van de tafel af.
Ook zagen we het Australische echtpaar en hun 2 kinderen weer, die hebben we al verschillende keren ontmoet. Zijn lekker tot Kerst met een grote caravan aan het reizen. Moeders is onderwijzeres, dus die kan en mag de koters onderweg les geven. Mooi systeem is dat.
Binnen gegeten, het was frisjes. Volgens de voorspelling in de receptie van de camping wordt het morgen wat zonniger en warmer, dus kunnen we weer wat gaan ondernemen in de buurt.
Genoeg te zien en te doen.
Dinsdag 28 oktober Pemberton
Vandaag een mooie rondrit gemaakt en veel gezien en gelopen.
Het eerste doel was de Gloucester Tree in het Gloucester National Park.
Deze 60 meter hoge boom is in 1947 gekozen als uitkijktoren voor brand, inmiddels
zijn er 3 van deze soort posten.
Daarna wilden we naar de The Cascades, maar dat lukte niet. De verwijzingen langs de weg komen hier zo laat, dat je de afslag al voorbij bent voordat je hem ziet.
Dus zijn we doorgereden naar het Warren National Park om de Dave Evans Bicentennial Tree te bekijken, de grootste van de 3 bomen die als uitkijktoren voor bosbrand dienen.
De weg hier was niet geasfalteerd maar van een gravellaag voorzien, maar sinds gisteren is dat geen probleem meer.
Verder gereden naar de Beedelup Falls. Prachtige watervallen met een mooie wandeling er omheen.
Daar bij de camper een broodje gegeten en daarna weer verder gereden. We hadden het plan om naar het Big Brook Arboretum en de Big Brook Dam te gaan. Die weg was ons te gortig (heel smal en een rode ondergrond), dus zijn we maar nogmaals richting The Cascades gereden. Ditmaal lukte het wel en ook dit waren mooie watervallen en we hebben er ook omheen gewandeld, een pittige wandeling van 45 minuten met best wel hoogteverschil.
Onderweg moesten we nog een noodstop maken omdat er een flinke slang over de weg kroop. Gelukkig hebben we hem niet geraakt.
In het dorp getankt en daarna op de camping een wijntje een pilsje gedronken en daarna met de groep over de trip van vrijdag naar Rottnest Island gepraat en over de route van morgen naar Munster. Het idee werd geopperd om de route meer langs de kust te rijden om o.a. Margaret River te kunnen bezoeken. Iedereen doet dus morgen wat hem/haar het beste en leukste lijkt, als we maar op tijd op de volgende camping zijn.
Woensdag 29 oktober Pemberton - Munster
Er moest vandaag weer een pittige afstand worden gereden, en om ook nog wat tijd te hebben om mooie dorpjes etc. te bekijken, zijn we vandaag vroeg opgestaan en om kwart over 7 vertrokken.
Vanuit Pemberton zijn we richting Karridale gereden, en daarna via Margaret River naar Dunsborough. Daar was de Cape Naturaliste Lighthouse, en we hebben daarna een wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt waar walvissen voorbij konden komen. Helaas vandaag dus niet.
Eerder waren we gestopt bij een uitkijkpunt waar we wat foto's hebben gemaakt van de zee en de rotsen. Er stond een harde wind, erg aangenaam was het daar niet.
Daarna wilden we naar Busselton gaan, waar we de Busselton Jetty en het
Onderwater Observatorium wilden bezoeken.
De TomTom leidde ons helemaal met een grote boog om het dorp heen, dus zijn we maar doorgereden.
Bunbury was het volgende doel, daar was een mangrove-boardwalk, die precies op onze route lag. Sommige bomen hier zijn meer dan 1000 jaar oud. Er zouden ook dolfijnen zijn in de Koombana Bay, maar die waren er vandaag niet.
Daarna verder gereden richting Munster, waar de volgende camping was.
Het kostte nog heel wat moeite om daar te komen, de TomTom bracht ons niet waar we heen wilden.
Uiteindelijk lukte het toch, toen we de naam van de camping hadden ingetoetst in plaats van het adres.
Het is een mooie camping, vlakbij het strand, met een bushalte voor de deur om naar o.m. Freemantle te gaan.
Donderdag 30 oktober Munster
Geen verplaatsing vandaag, dus we konden naar Freemantle gaan.
We zijn met Henk en Olga met de bus gegaan, lekker makkelijk.
Eerst een cappuccino gedronken en daarna naar het West Australian Maritime Museum gegaan.
Dat bleek een heel mooi museum te zijn met een interessante collectie, uiteraard vooral over boten en scheepvaart.
Daarna bij de haven een lekker visje gegeten en toen naar de Shipwreck Galleries gelopen, waar een expositie over de Batavia is.
Ook hier hebben we weer een paar uur rondgelopen, en uiteraard ook weer foto's gemaakt. Er was ook een interessante film over de geschiedenis hoe het met de Batavia gegaan is.
Er was een authentiek stuk van de Batavia te zien, dat geconserveerd is en daar tentoongesteld. Verder een heleboel gebruiksvoorwerpen die van het schip afkomstig zijn.
We kregen op die manier een goede indruk van de rijkdom aan spullen die aan boord was toen het schip verging.
Daarna op zoek gegaan naar een bakker of een supermarkt, om brood te kopen om mee te nemen naar Rottnest Island, daar gaan we morgen met de hele groep heen.
Dat is gelukt, en we gingen op weg naar een bus om weer terug te gaan.
Dat viel nog niet mee, tot we uiteindelijk bij het busstation terechtkwamen, waar een heleboel bussen stonden.
Ik ging vragen of de bus die we zagen naar Munster ging, en dat was zo.
Toen we in de bus zaten kreeg ik ineens het gevoel dat dit niet de goede bus was, en dat gevoel klopte.
Halverwege mochten we van de chauffeur de bus weer uit om te wachten op de bus die ons wel naar de camping kon rijden.
Nog een wijntje en pilsje gedronken, gegeten en alvast wat rommel uitgezocht.
Morgen zijn we de hele dag weg, en zaterdag moeten we de camper weer terugbrengen.
Vrijdag 31 oktober Munster
Vandaag zijn we naar Rottnest Island geweest.
We werden heel luxe met een busje opgehaald bij de camping en afgezet bij de terminal in Freemantle.
Het inschepen durende nogal lang, er gingen een heleboel passagiers mee.
Het viel op dat er veel kinderen meegingen, maar die hadden waarschijnlijk vrij omdat het vandaag Haloween is.
De overtocht duurde ongeveer een half uur.
Op het eiland kregen we een fiets en een helm en we konden op pad.
We zijn met Henk en Olga opgefietst en hebben via de zuidkant gereden. De hele route was een aaneenschakeling van mooie inhammen en uitzichten op een prachtige blauwe zee.
Onderweg een broodje gegeten. Op het moment dat het brood uit het zakje kwam, verschenen de quokka's (diertjes die alleen maar op dit eiland voorkomen) om te bedelen om eten. Voeren was echter verboden, dus ze kregen niets.
De diertjes lijken een beetje op grote ratten die springen als kangoeroes.
Er stond best wel wat wind, maar gelukkig waren we aan de goede kant begonnen, zodat we op de terugweg wind mee hadden.
Onderweg ook nog spuitende walvissen gespot.
Weer heel veel mooie foto's gemaakt.
Om een uur of vier ging de boot weer terug, en we hebben ons door het busje laten afzetten in Freemantle, waar we zouden gaan eten. We hebben heerlijk gegeten in een Italiaans restaurant, met een lekker wijntje erbij.
Daaraan met lijn 825 naar de camping gereden. Het is opvallend hoe relaxed de chauffeurs hier allemaal zijn.
Terug op de camping albast wat dingen ingepakt, morgen moeten we de camper weer inleveren.
Zaterdag 1 november Munster - Perth
Vandaag was de laatste dag met de camper.
We hebben vanochtend eerst ons huis van de afgelopen 5 weken schoongemaakt en onze spullen ingepakt.
De afgelopen 5 weken zijn voor iedereen van de groep zonder problemen verlopen,
tot vanochtend, de camper van Christel en Lien wilde niet starten.
Het duurde vrij lang voordat er iemand kwam die dat probleem kon oplossen.
We waren door het oponthoud pas tegen twee uur bij het Maui depot, en daar werden we met een busje opgehaald en naar het hotel in Perth gebracht.
Even de kamer geïnspecteerd en toen naar de Belgian Beer Café aan de overkant van de straat gegaan, waar Olga en Henk op een biertje en wijntje trakteerden vanwege hun 41ste huwelijksverjaardag.
Daarna kwam dezelfde bus met dezelfde chauffeur om ons naar het restaurant te brengen waar we het afscheidsdiner zouden hebben.
Dat restaurant bleek op een unieke plaats aan de haven van Perth te liggen.
We zaten aan de kant van het water, en het uitzicht was prachtig.
We hebben er heerlijk gegeten, en na afloop stond het busje er weer en werden we naar het hotel gebracht.
Het is nu bijna tien uur, Rob ligt al in bed en dus moet ik ook maar zorgen dat ik daar ook in kom.
Morgen nog een vrije dag in Perth, en s'avonds rond tien uur vliegen we weer richting Dubai.
Zondag 2 november
Lekker gewandeld in Perth, al was het jammer dat het Visitor Center pas om elf uur openging. We waren bijtijds in de stad om wat gegevens over busritten te halen en de kalender te kopen die Rob de vorige keer al zo mooi vond.
Uiteindelijk besloten om een route met de bus te gaan rijden, of de Blue Car of de Red Car. De blauwe leek ons de leukste dus op zoek naar de bushalte. Tot 2 keer toe reed de bus langs de halte, terwijl we toch echt met onze handen aangaven dat we mee wilden. Dus toen maar een zijstraat ingelopen waar een rode route begon, en dat lukte wel. Bleek dus dat we bij de verkeerde soort bushalte hadden staan wapperen.
De route eindigde in Kings Park, daar weer lekker rondgewandeld en lopend terug naar het hotel gegaan.
Rieneke en Henk hadden hun kamer tot 6 uur beschikbaar, dus we konden ons allemaal nog even lekker douchen voor we naar het vliegveld werden gebracht.
Afscheid genomen van Olga en Henk, want die bleven nog een week bij broer Fred.
Om 7 uur bracht het busje ons naar het vliegveld in Perth, waar we om 10 uur vertrokken richting Dubai.
Maandag 3 november Weer thuis
Na een best wel vermoeiende dag zijn we weer in Krommenie terug.
We waren vanochtend vroeg in Dubai aangekomen en zijn weer met de grote
Airbus naar Amsterdam gebracht.
Tegen 1 uur 's middags weer in Amsterdam gearriveerd, waar we door schoonzoon Peter werden opgehaald.
Afscheid genomen van Lien en Christel (de meiden) en van Rieneke en Henk.
De laatste twee zien we zaterdag al weer op de Reisexperience in Utrecht.
Voor die tijd moeten we als het kan een foto-albumpje maken om dat te kunnen laten zien.
Een heel fijne vakantie was afgelopen, en vol herinneringen zijn we weer thuis.
Een echte Hollandse thuiskomst, want het regende dat het goot.
Voor vandaag stond er een rit op het programma naar Hyden.
Er was op die rit volgens het routeboek niet zoveel te zien, en Olga stelde voor haar broer Fred die hier in de buurt woont te vragen of hij iets wist.
Er zou iets zijn met houten pijpleidingen voor water, iets voor Rob dus.
Dat werd het Cunderdin Museum, we hadden daar afgesproken met Fred.
Het was inderdaad een leuk streekmuseum, met heel veel oude gebruiksvoorwerpen en landbouwwerktuigen.
Een stuk van een houten pijpleiding was er ook te zien, de binnenkant was met cement "bekleed".
In de streek waar we nu zitten is in 1968 een aardbeving geweest. In het museum hadden ze een aardbeving-simulator gemaakt. We konden in een huisje gaan zitten en de film over de aardbeving bekijken en af en toe schudde alles en piepte en kraakte om ons heen. Een rare gewaarwording was dat.
Voor we naar het museum gingen hebben we eerst boodschappen gedaan, er was een grote super in de buurt. Rob heeft ook zijn aandeel gehad in de aankopen, hij heeft pepernoten en een Christmaspudding in het karretje gedaan.
Verder gereden richting camping in Hyden gereden via Quatrading, Corrigin en Kondinin.
We zitten hier op loopafstand van de bekende Wave Rock, waar we dus morgen
naar toe gaan. Vooral in de ochtend kan je daar heel mooie foto's maken.
Er zijn ook andere wandelingen uitgezet, dus kunnen we ons hier morgen wel vermaken. Het is goed dat we 2 nachten op deze camping blijven.
Het is hier best fris nu (het is 9 uur s'avonds), het is ook al om half 7 donker.
Voor ons verschuift de dag in Australië, we staan om zes uur op en gaan om uiterlijk om tien uur naar bed, zo heb je het meest aan je dag.
Vanavond heb ik ook weer een aantal verslagen naar Peter kunnen sturen, er is hier prima internet, en nog gratis ook. Gewoon buiten op je stoeltje naast de camper mailtjes lezen en de krant downloaden. Wel fijn, want onderweg hadden we vaak helemaal geen of heel zwak internet.
Woensdag 22 oktober Hyden
Vanochtend "uitgeslapen" tot 7 uur, we hoefden vandaag niet te verkassen.
Na het ontbijt het wandelpad naar de Wave Rock opgegaan.
Eerst foto's gemaakt van de rots, dat gaan we vanavond nog een keer doen want dan is de zon weg.
Nog een eind verder gewandeld en een mooi uitzicht op de omgeving gehad.
Bij de camper koffie gedronken en het programma voor vanmiddag vastgesteld en een was gedraaid. Die was met de wind en de zon zo droog aan 1 van de grote droogmolens die op de camping staan.
Internet deed het prima, dus mailtjes gelezen en maar eens een krant gedownload.
Een broodje gegeten en daarna naar Mulla's Cave gereden, 18 km verderop.
Foto's gemaakt van handafdrukken van aboriginals in de grot en daarna een wandeling gemaakt, de Gnamma-trail. Het was toen al aardig broeierig.
Terug op de camping heeft Rob via Facetime contact gehad Peter en Jesse. Jammer dat het geluid zo slecht was.
Het werd ineens heel donker en we kregen dus een flinke regen- en onweersbui over de camping. Het friste wel lekker op, maar ons plan om nog een wandeling bij de Rock Wave te maken viel letterlijk in het water.
Dus toen het weer droog wan een pilsje en een glas witte wijn genomen en dat weer lekker buiten genuttigd.
Iedereen ging koken, en uiteindelijk hebben we weer met elkaar gegeten, de barbeque van Henk en Olga lag vol met vlees van de beide Henken.
Afgewassen, foto's op de Ipad gezet en de route voor morgen bekeken.
We hebben al heel wat foto's gemaakt, er zitten hele mooie bij.
Het onweer bleef nog lang na pruttelen, wat vooral heel veel mooie lichtflitsen opleverde.
Straks weer lekker slapen, morgen hoeven we niet zo vroeg op, we hoeven "maar" 195 km te rijden.
Donderdag 23 oktober Hyden - Ravensthorpe
Een beetje uitgeslapen ( wel tot half zeven), ontbeten, de boel weer rijklaar gemaakt.
Rob heeft nog wat foto's gemaakt van de Wave Rock en vol bewondering staan kijken naar een enorme caravan die vlak bij ons stond. Zo'n luxe ding had hij nog nooit van dichtbij gezien. Van dit type schijnen er maar 16 in Australië rond te rijden.
Daarna op weg gegaan naar Ravensthorpe voor de volgende overnachting.
Een vrij vlakke rit, over alweer heel lange wegen. Het decor was wel anders, we gingen nu langs enorm uitgestrekte korenvelden.
In het dorp bij het boodschappen doen kwamen we Henk en Olga tegen in de supermarkt en even laten zagen we ook Henk en Rieneke. Die waren al bij de camping geweest en vertelden ons dat we pas na 2 uur op de camping terecht konden.
Dus zijn we doorgereden naar Hopetoun, 50 km. verderop, aan de oceaan
Daar op de pier een broodje gegeten. Veel was er verder niet te zien, de boten konden niet dichtbij de kust komen.
Toen we wel op de camping mochten, bleek er verwarring over de reservering.
Maar, werd er gezegd, er is plaats zat dus ga maar ergens staan.
Een glaasje wijn gedronken, lekker gegeten en nu zijn we aan het kijken naar het programma voor morgen. We hebben bijna 300 km te gaan naar Albany en als we onderweg ook nog wat willen zien, willen we niet te laat vertrekken.
Het is nu 8 uur en pikdonker op de camping, dus dat wordt weer vroeg slapen.
Vrijdag 24 oktober Ravensthorpe - Albany
Tegen 8 uur in de camper gestapt voor de rit naar Albany.
Er was zoals gewoonlijk heel weinig verkeer op de weg, dus na het tanken in het dorp konden we flink opschieten. Er viel niet zoveel te zien, maar het was beslist
geen eentonige rit.
We hebben koffie gedronken in het Boxwood Hill Roadhouse, waar ze niet alleen lekkere koffie maar ook veel mooie dingen hadden. Rob kon zijn hart ophalen, er stond een prachtige houten tafel met daarbij mooie stoelen.
De weg vervolgd, en tegen 2 uur waren we in Albany.
Camper geparkeerd en naar het Tourist Office gegaan. Daar hadden ze een duidelijke plattegrond van de stad en de omgeving. Er werd keurig op aangegeven waar het de moeite waard was om te gaan kijken.
Een van de eerste winkels die we tegenkwamen was een Pandora Shop, en daar kreeg ik 2 bedels, de ene met een koala en de andere met een kangoeroe. Mooie souvenirs.
Omdat Rob had gezien dat er een Wood Works Galary was, zijn we daar uiteraard ook heen geweest. Wat een mooie dingen hebben ze daar, het ene voorwerp was nog mooier dan het andere.
We hebben een fotolijst gekocht van jarrah-hout, voor een mooie foto van deze reis en een "lemon crusher".
Op onze route van zondag gaan we nog bij een grotere versie van deze winkel langs. Rob hoopt daar wat stukjes hout te kunnen scoren.
De derde aanwinst was een olifant met een kleintje, we proberen altijd een olifantje als souvenir te kopen en dat is dus ook weer gelukt.
Op de camping weer met de hele groep een wijntje gedronken en verteld wat we vandaag hebben gedaan.
Daarna was het te koud om buiten te eten, dus nu zitten we binnen met de kachel aan.
Zaterdag 25 oktober Albany
Vandaag een dag ter vrije besteding en dat hebben we ook uitgebreid gedaan.
Na het ontbijt om half negen in de camper gestapt en richting Torndirrup National Park gereden.
Na een mooie rit was de eerste stop bij een vuurtoren die aan een klein weggetje lag. Foto's gemaakt en 2 Franse jongens voorzien van een fles water.
Vervolgens naar The Gap Road, waar aan het eind The Gap en de Natural Bridge te bewonderen waren.
The Gap is een gat tussen de rotsen, waar het water met veel kracht in stroomt, wat mooie foto's oplevert. The Bridge was een rotsformatie die, de naam zegt het al, op een brug lijkt, ook goed voor mooie foto's.
Daarna zijn we naar Whaleworld, het walvis-museum gereden, waar de geschiedenis van de walvisvaart in Albany wordt getoond, een soort buitenmuseum. Er ging een gids mee die ons en de rest van de bezoekers in een rap tempo en in voor ons bijna onverstaanbaar Engels door de "walvisfabriek" heen leidde.
Verder werden er wat filmpjes vertoond over de walvisvaart.
Toen we naar buiten kwamen, regende het en was het frisjes.
In de camper een broodje gegeten en toen het weer droog was zijn we verder gegaan met onze toer.
Het volgende punt was Story Hill, waar we een kleine wandeling hebben gemaakt. Lekker weer was anders, dus gauw de camper weer in.
Ook bij Story Hill waren weer Japanners, het valt ons elke keer weer op hoe luidruchtig die gasten zijn.
Daarna een stuk naar het noorden gereden, naar Emu Point.
Daar wat op het strand gelopen, maar echt lekker weer daarvoor was het niet.
Het laatste voor vandaag was Mt. Clarence waar een Memorial is voor soldaten van het ANZAC (Australian New Zeeland Army Corporation, die in de beide wereldoorlogen zijn omgekomen.
Daar was ook een uitzichtpunt over Albany, maar het was niet zo helder, dus het uitzicht viel een beetje tegen.
Vandaag was voor de derde keer de accu van het kleine fototoestel leeg, dat wordt behoorlijk irritant.
Lekker pasta gegeten, foto's op de Ipad gezet, verslag gemaakt en straks weer lekker slapen.
Zondag 26 oktober Albany - Walpole
Vanochtend wilde Rob graag naar Wood Works, op de route naar Walpole.
Het bleek dat ze daar pas om tien uur open gingen, dus zijn we eerst 17 km verderop naar Denmark gereden om daar alvast wat informatie te halen bij het Visitor Center.
Dat bleek een gouden greep, want naast het Visitor Center bleek een soort club van
houtdraaiers te zitten, en uiteraard zijn we daar gaan kijken. We konden daar gewoon rondkijken en een aardige meneer vertelde over wat ze daar maakten. Allemaal prachtige dingen, van allerlei verschillende houtsoorten. Rob wilde graag iets kopen en dat is prima gelukt. Een schaaltje met deksel van sqeeoakhout en een heel bijzonder schaaltje waarvan de blauwe bovenkant bij de boom de onderkant is.
Iemand was ook nog bezig met een houten omhulsel voor een drinkbekers, die wordt nagestuurd als hij klaar is.
Ook kregen we zakjes zaagsel mee die naar kamfer ruiken.
We hoefden niet meer terug te rijden naar Wood Works, Rob was dik tevreden met zijn buit.
Daarna de afslag naar William Bay genomen en daar wat rond gekeken en mooie foto's gemaakt. Het was frisjes en een beetje nevelig
Hier zagen we ook voor de eerste keer een slang, waar al voor werd gewaarschuwd. Ze blijken nl. giftig te zijn.
Verder gereden naar de Valley of Giants omdat de Tree Top Walk te doen, een soort boomkroonpad. Dit pad ligt op 40 meter hoogte en is 600 meter lang. Erg mooi om te doen. Daar ontmoetten we eerst Henk en Olga en later ook nog Henk en Rieneke.
Daarna de wandeling The Ancient Empires gelopen, door bossen met gigantische bomen. Onderweg veel foto's gemaakt.
We wilden nog een wandeling naar een heel hoge Tingle Tree maken, maar de afslag was nergens te vinden, dus doorgereden naar de camping in Walpole.
Een rustige camping vlakbij het strand.
Maandag 27 oktober Walpole - Pemberton
Vandaag lekker weer een korte route, zodat we onderweg veel konden stoppen om dingen te zien en wat te wandelen.
De ochtend begon met een spiegel die volgens mij niet goed meer werkte, maar het bleek dat ik in de deur van de wc stond te kijken en aan de spiegel hing een afvalzakje. Niet helemaal uitgeslapen na een koude nacht?
De eerste stop was in Walpole bij het Visitor Center, om nog wat informatie voor vandaag te halen. Ook gevraagd hoe het nou precies zit met het rijden op de zgn. unsealed roads (niet geasfalteerde wegen).
Via de North Walpole Road naar Swarbrick gereden, een mooi informatiecentrum in the middle of nowhere. Heel mooi aangelegd en een verrassend decor voor leuke foto's.
Het volgende doel waren de Fernhook Falls, en daarvoor moesten we toch echt over gravel rijden. Toch wel een aparte ervaring, Rob vond het helemaal geweldig.
De watervallen vielen mij een beetje tegen, ik had een heel andere voorstelling in mijn hoofd. Stom natuurlijk.
Terug op de Highway via Shannon richting Northcliff gegaan.
Doorgereden helemaal naar de zuidkust, Windy Harbour aan de Southern Ocean, in het d'Entrecasteaux National Park.
Mooie vergezichten over het water en landinwaarts. Het was daar best wel koud en de zon liet verstek gaan. Dat was jammer voor de foto's (en voor ons).
Dezelfde weg weer terug, en naar de camping gegaan.
Onderweg hebben we dan eindelijk levende kangoeroes van dichtbij gezien.
Er zaten en sprongen er een stuk of 10 in een veldje langs de weg. Gelukkig konden we stoppen en de camper aan de kant zetten om foto"s te maken.
Het ziet er op deze camping leuk uit. Toen we aankwamen waren alle anderen er al, en Olga maakte foto's van Henk die een papegaai op zijn hoofd had zitten. Die beesten zijn zo brutaal als wat, ze pikken de koekjes van de tafel af.
Ook zagen we het Australische echtpaar en hun 2 kinderen weer, die hebben we al verschillende keren ontmoet. Zijn lekker tot Kerst met een grote caravan aan het reizen. Moeders is onderwijzeres, dus die kan en mag de koters onderweg les geven. Mooi systeem is dat.
Binnen gegeten, het was frisjes. Volgens de voorspelling in de receptie van de camping wordt het morgen wat zonniger en warmer, dus kunnen we weer wat gaan ondernemen in de buurt.
Genoeg te zien en te doen.
Dinsdag 28 oktober Pemberton
Vandaag een mooie rondrit gemaakt en veel gezien en gelopen.
Het eerste doel was de Gloucester Tree in het Gloucester National Park.
Deze 60 meter hoge boom is in 1947 gekozen als uitkijktoren voor brand, inmiddels
zijn er 3 van deze soort posten.
Daarna wilden we naar de The Cascades, maar dat lukte niet. De verwijzingen langs de weg komen hier zo laat, dat je de afslag al voorbij bent voordat je hem ziet.
Dus zijn we doorgereden naar het Warren National Park om de Dave Evans Bicentennial Tree te bekijken, de grootste van de 3 bomen die als uitkijktoren voor bosbrand dienen.
De weg hier was niet geasfalteerd maar van een gravellaag voorzien, maar sinds gisteren is dat geen probleem meer.
Verder gereden naar de Beedelup Falls. Prachtige watervallen met een mooie wandeling er omheen.
Daar bij de camper een broodje gegeten en daarna weer verder gereden. We hadden het plan om naar het Big Brook Arboretum en de Big Brook Dam te gaan. Die weg was ons te gortig (heel smal en een rode ondergrond), dus zijn we maar nogmaals richting The Cascades gereden. Ditmaal lukte het wel en ook dit waren mooie watervallen en we hebben er ook omheen gewandeld, een pittige wandeling van 45 minuten met best wel hoogteverschil.
Onderweg moesten we nog een noodstop maken omdat er een flinke slang over de weg kroop. Gelukkig hebben we hem niet geraakt.
In het dorp getankt en daarna op de camping een wijntje een pilsje gedronken en daarna met de groep over de trip van vrijdag naar Rottnest Island gepraat en over de route van morgen naar Munster. Het idee werd geopperd om de route meer langs de kust te rijden om o.a. Margaret River te kunnen bezoeken. Iedereen doet dus morgen wat hem/haar het beste en leukste lijkt, als we maar op tijd op de volgende camping zijn.
Woensdag 29 oktober Pemberton - Munster
Er moest vandaag weer een pittige afstand worden gereden, en om ook nog wat tijd te hebben om mooie dorpjes etc. te bekijken, zijn we vandaag vroeg opgestaan en om kwart over 7 vertrokken.
Vanuit Pemberton zijn we richting Karridale gereden, en daarna via Margaret River naar Dunsborough. Daar was de Cape Naturaliste Lighthouse, en we hebben daarna een wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt waar walvissen voorbij konden komen. Helaas vandaag dus niet.
Eerder waren we gestopt bij een uitkijkpunt waar we wat foto's hebben gemaakt van de zee en de rotsen. Er stond een harde wind, erg aangenaam was het daar niet.
Daarna wilden we naar Busselton gaan, waar we de Busselton Jetty en het
Onderwater Observatorium wilden bezoeken.
De TomTom leidde ons helemaal met een grote boog om het dorp heen, dus zijn we maar doorgereden.
Bunbury was het volgende doel, daar was een mangrove-boardwalk, die precies op onze route lag. Sommige bomen hier zijn meer dan 1000 jaar oud. Er zouden ook dolfijnen zijn in de Koombana Bay, maar die waren er vandaag niet.
Daarna verder gereden richting Munster, waar de volgende camping was.
Het kostte nog heel wat moeite om daar te komen, de TomTom bracht ons niet waar we heen wilden.
Uiteindelijk lukte het toch, toen we de naam van de camping hadden ingetoetst in plaats van het adres.
Het is een mooie camping, vlakbij het strand, met een bushalte voor de deur om naar o.m. Freemantle te gaan.
Donderdag 30 oktober Munster
Geen verplaatsing vandaag, dus we konden naar Freemantle gaan.
We zijn met Henk en Olga met de bus gegaan, lekker makkelijk.
Eerst een cappuccino gedronken en daarna naar het West Australian Maritime Museum gegaan.
Dat bleek een heel mooi museum te zijn met een interessante collectie, uiteraard vooral over boten en scheepvaart.
Daarna bij de haven een lekker visje gegeten en toen naar de Shipwreck Galleries gelopen, waar een expositie over de Batavia is.
Ook hier hebben we weer een paar uur rondgelopen, en uiteraard ook weer foto's gemaakt. Er was ook een interessante film over de geschiedenis hoe het met de Batavia gegaan is.
Er was een authentiek stuk van de Batavia te zien, dat geconserveerd is en daar tentoongesteld. Verder een heleboel gebruiksvoorwerpen die van het schip afkomstig zijn.
We kregen op die manier een goede indruk van de rijkdom aan spullen die aan boord was toen het schip verging.
Daarna op zoek gegaan naar een bakker of een supermarkt, om brood te kopen om mee te nemen naar Rottnest Island, daar gaan we morgen met de hele groep heen.
Dat is gelukt, en we gingen op weg naar een bus om weer terug te gaan.
Dat viel nog niet mee, tot we uiteindelijk bij het busstation terechtkwamen, waar een heleboel bussen stonden.
Ik ging vragen of de bus die we zagen naar Munster ging, en dat was zo.
Toen we in de bus zaten kreeg ik ineens het gevoel dat dit niet de goede bus was, en dat gevoel klopte.
Halverwege mochten we van de chauffeur de bus weer uit om te wachten op de bus die ons wel naar de camping kon rijden.
Nog een wijntje en pilsje gedronken, gegeten en alvast wat rommel uitgezocht.
Morgen zijn we de hele dag weg, en zaterdag moeten we de camper weer terugbrengen.
Vrijdag 31 oktober Munster
Vandaag zijn we naar Rottnest Island geweest.
We werden heel luxe met een busje opgehaald bij de camping en afgezet bij de terminal in Freemantle.
Het inschepen durende nogal lang, er gingen een heleboel passagiers mee.
Het viel op dat er veel kinderen meegingen, maar die hadden waarschijnlijk vrij omdat het vandaag Haloween is.
De overtocht duurde ongeveer een half uur.
Op het eiland kregen we een fiets en een helm en we konden op pad.
We zijn met Henk en Olga opgefietst en hebben via de zuidkant gereden. De hele route was een aaneenschakeling van mooie inhammen en uitzichten op een prachtige blauwe zee.
Onderweg een broodje gegeten. Op het moment dat het brood uit het zakje kwam, verschenen de quokka's (diertjes die alleen maar op dit eiland voorkomen) om te bedelen om eten. Voeren was echter verboden, dus ze kregen niets.
De diertjes lijken een beetje op grote ratten die springen als kangoeroes.
Er stond best wel wat wind, maar gelukkig waren we aan de goede kant begonnen, zodat we op de terugweg wind mee hadden.
Onderweg ook nog spuitende walvissen gespot.
Weer heel veel mooie foto's gemaakt.
Om een uur of vier ging de boot weer terug, en we hebben ons door het busje laten afzetten in Freemantle, waar we zouden gaan eten. We hebben heerlijk gegeten in een Italiaans restaurant, met een lekker wijntje erbij.
Daaraan met lijn 825 naar de camping gereden. Het is opvallend hoe relaxed de chauffeurs hier allemaal zijn.
Terug op de camping albast wat dingen ingepakt, morgen moeten we de camper weer inleveren.
Zaterdag 1 november Munster - Perth
Vandaag was de laatste dag met de camper.
We hebben vanochtend eerst ons huis van de afgelopen 5 weken schoongemaakt en onze spullen ingepakt.
De afgelopen 5 weken zijn voor iedereen van de groep zonder problemen verlopen,
tot vanochtend, de camper van Christel en Lien wilde niet starten.
Het duurde vrij lang voordat er iemand kwam die dat probleem kon oplossen.
We waren door het oponthoud pas tegen twee uur bij het Maui depot, en daar werden we met een busje opgehaald en naar het hotel in Perth gebracht.
Even de kamer geïnspecteerd en toen naar de Belgian Beer Café aan de overkant van de straat gegaan, waar Olga en Henk op een biertje en wijntje trakteerden vanwege hun 41ste huwelijksverjaardag.
Daarna kwam dezelfde bus met dezelfde chauffeur om ons naar het restaurant te brengen waar we het afscheidsdiner zouden hebben.
Dat restaurant bleek op een unieke plaats aan de haven van Perth te liggen.
We zaten aan de kant van het water, en het uitzicht was prachtig.
We hebben er heerlijk gegeten, en na afloop stond het busje er weer en werden we naar het hotel gebracht.
Het is nu bijna tien uur, Rob ligt al in bed en dus moet ik ook maar zorgen dat ik daar ook in kom.
Morgen nog een vrije dag in Perth, en s'avonds rond tien uur vliegen we weer richting Dubai.
Zondag 2 november
Lekker gewandeld in Perth, al was het jammer dat het Visitor Center pas om elf uur openging. We waren bijtijds in de stad om wat gegevens over busritten te halen en de kalender te kopen die Rob de vorige keer al zo mooi vond.
Uiteindelijk besloten om een route met de bus te gaan rijden, of de Blue Car of de Red Car. De blauwe leek ons de leukste dus op zoek naar de bushalte. Tot 2 keer toe reed de bus langs de halte, terwijl we toch echt met onze handen aangaven dat we mee wilden. Dus toen maar een zijstraat ingelopen waar een rode route begon, en dat lukte wel. Bleek dus dat we bij de verkeerde soort bushalte hadden staan wapperen.
De route eindigde in Kings Park, daar weer lekker rondgewandeld en lopend terug naar het hotel gegaan.
Rieneke en Henk hadden hun kamer tot 6 uur beschikbaar, dus we konden ons allemaal nog even lekker douchen voor we naar het vliegveld werden gebracht.
Afscheid genomen van Olga en Henk, want die bleven nog een week bij broer Fred.
Om 7 uur bracht het busje ons naar het vliegveld in Perth, waar we om 10 uur vertrokken richting Dubai.
Maandag 3 november Weer thuis
Na een best wel vermoeiende dag zijn we weer in Krommenie terug.
We waren vanochtend vroeg in Dubai aangekomen en zijn weer met de grote
Airbus naar Amsterdam gebracht.
Tegen 1 uur 's middags weer in Amsterdam gearriveerd, waar we door schoonzoon Peter werden opgehaald.
Afscheid genomen van Lien en Christel (de meiden) en van Rieneke en Henk.
De laatste twee zien we zaterdag al weer op de Reisexperience in Utrecht.
Voor die tijd moeten we als het kan een foto-albumpje maken om dat te kunnen laten zien.
Een heel fijne vakantie was afgelopen, en vol herinneringen zijn we weer thuis.
Een echte Hollandse thuiskomst, want het regende dat het goot.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
